En ja hoor, vanaf nu ben ik een heuse zorg ondernemer! Na meer dan twintig jaar in de ouderenzorg en dan met name in verpleeghuizen, maak ik de overstap naar particuliere thuishulp omdat ik denk dat ik daar het verschil kan maken. Belevingsgerichte, empathische zorg, zorg die in verpleeghuizen steeds meer onder druk komt te staan kan ik wel aanbieden bij mensen thuis.
Maanden toegeleefd naar het moment om als ondernemer te starten in de zorg. In die maanden voornamelijk heel veel gelezen, uitgezocht en onderzocht. Er komen nogal wat wetten en regeltjes bij kijken wanneer je gaat ondernemen en zeker wanneer je als nieuwe zorgaanbieder aan de slag wilt gaan. Nu vind ik dat geen straf om dat allemaal uit te zoeken maar op den duur heb ik het ook wel gehad en wil ik echt aan de slag.
De weg naar ondernemer worden in de zorg, was een lange weg. Mijn ontslag na twee jaar ziekzijn was een harde klap, maar zelfs toen al dacht ik, áls ik maar iets meer herstel dan wil ik als zzp’er aan de slag. Ik heb altijd met heel veel plezier en passie mijn werk gedaan, het voelde vaak niet als werk, ik deed het zo graag het hoorde zo erg bij mij, dat zorgen voor. Ja en dan is de klap groot wanneer dit onmogelijk geworden is door een coronabesmetting. Na mijn ontslag heeft het nog bijna een jaar geduurd voordat ik toch ineens leek te herstellen! Een wonder, het bleef week na week goed gaan, geen terugval, alleen maar sterker worden! Ja wonderen bestaan nog!
Ja en met steeds een stapje meer herstel, verlangde ik steeds een beetje meer naar weer te kunnen werken. Zorgen voor de kwetsbare ouderen zit in mijn bloed, en daarom heb ik het werken ook zo nodig, zonder bloed geen leven, toch? De mensen waar ik voor heb mogen zorgen hadden mij nodig, maar ik had hen misschien nog wel meer nodig! En dat is een reden om wanneer het kan aan de slag te gaan. En dat lijkt nu toch echt te gebeuren!
Na meer dan twintig jaar in de ouderenzorg en dan met name in verpleeghuizen, maak ik de overstap naar particuliere thuishulp omdat ik denk dat ik daar het verschil kan maken. Belevingsgerichte, empathische zorg, zorg die in verpleeghuizen steeds meer onder druk komt te staan kan ik wel aanbieden bij mensen thuis. Fysiek kan ik het werken in een verpleeghuis niet (meer) aan en ik zou ook niet meer terug willen. Als thuiszorg medewerker bij een reguliere thuiszorg is ook niet voor mijn weggelegd. Daar is de werkdruk mogelijk nog groter en ik wil geen gehaast en ook geen regeltjes waarbij je alleen het hoognodige aan zorg mag verlenen en veel te veel cliënten in je ‘ronde’ gepropt krijg. Nee Zzp-er worden bij ouderen thuis in eigen vertrouwde omgeving lijkt me de beste optie en hoewel ik er nog wel een beetje knikkende knieën van heb, is de eerste grote stap dus gezet. Inschrijven bij de Kamer van Koophandel!
Dan heb ik zo naar dit voor mij belangrijke moment uitgekeken en het ook wel spannend gevonden, en dan is de inschrijving in een zucht gebeurd! De medeweker bij de K.v.K. ging zo snel door de gegevens heen dat wel duidelijk was dat ik nu niet dé ondernemer van de dag was. Het gevoel een belangrijke stap te zetten verdween bij de snelheid waarmee de medewerker de papieren in orde maakte, om een handtekening vroeg, en zei, nou dit was het, fijn weekend.
Ik snap ook wel dat er niet bij elke inschrijving slingers en confetti worden rondgestrooid en de kersverse ondernemer met een stuk taart naar huis gaat. Maar een felicitatie kan er toch wel af? Nou dus niet bij de ‘geboorte’ van mijn eigen onderneming AnayaZorg. Tenminste niet bij de K.v.k. Thuis hebben we er een lekker stukje cake bij gepakt en staat er een mooie bos bloemen te schitteren in een grote vaas op tafel!
De komende weken gebruik ik om alle wet- en regelgeving op orde te hebben (dat gaat pas rollen wanneer je een K.v.k. nummer hebt), en hoop ik cliënten te verwelkomen waar ik in het nieuwe jaar voor mag gaan zorgen.
Vanaf nu is het mogelijk om contact op te maken voor een kennismakingsgesprek! Bel, mail of app! Ik kijk er naar uit om u te ontmoeten!